- Spis treści
- Co to jest Augmentin?
- Co zawiera Augmentin?
- Jak działa Augmentin?
- Wskazania do stosowania leku Augmentin
- Przeciwwskazania do stosowania leku Augmentin
- Kiedy zachować szczególną ostrożność?
- Augmentin, a ciąża i karmienie piersią
- Dawkowanie leku Augmentin
- Stosowanie z innymi lekami
- Działania niepożądane leku Augmentin
- Inne preparaty zawierające główna substancję czynną (zamienniki)
Co to jest Augmentin?
Augmentin jest lekiem wydawanym tylko i wyłącznie na receptę, który wykazuje szerokie spektrum działania dzięki zawartości amoksycyliny. Istotną rolę odgrywa tutaj aktywność enzymów bakteryjnych, które powoduje rozkład amoksycyliny, zatem stosuje się go w leczeniu zakażeń bakteryjnych zarówno górnych dróg oddechowych, jak i skórnych.
Co zawiera Augmentin?
Augmentin jest preparatem złożonym, który zawiera dwie substancje czynne. Jest to amoksycylina i kwas klawulanowy. Warto tutaj zwrócić uwagę na proporcje 2:1, gdzie zawartość penicyliny jest dwa razy większa. Struktura chemiczna amoksycyliny jest zaliczana do antybiotyków beta-laktamowych. Zatem cechą charakterystyczną jest tutaj tworzenie się pierścieni i obecność pierścieni beta-laktamowych w cząsteczce. Zatem struktura chemiczna amoksycyliny zalicza się do pierścieni wrażliwych na działanie enzymów z grupy beta-laktamaz, które wytwarzane są przez niektóre bakterie.
Jak działa Augmentin?
Amoksycylina jest półsyntetyczną penicyliną o bardzo szerokim spektrum działania. Połączona jest ona z kwasem klawulanowym, dzięki temu charakteryzuje się dużą skutecznością i jeszcze większym spektrum działania. Kwas klawulanowy hamuje aktywność wybranych beta-laktamaz, jak i enzymów, które rozkładają amoksycylinę. Wytwarzane są one przed oporne szczepy bakteryjne. Kwas klawulanowy sprawia, że bakterie, które są oporne na wytwarzanie beta-laktamaz stają się wrażliwe na działanie antybiotyku. Sam kwas klawulanowy nie wykazuje dużego znaczenia klinicznego zatem jego działanie bakteryjne jest małe. Zatem najważniejszą funkcją kwasu klawulanowego jest sprawienie, że oporne bakterie stają się podatne na działanie amoksycyliny. Z kolei amoksycylina działa na niektóre enzymy z grupy beta-laktamaz. Są one wytwarzane przez niektóre bakterie. Zatem komórki bakterii posiadają beta-laktamazy i dochodzi do rozkładu i unieczynnienia na działanie antybiotyku. Zatem wszystkie antybiotyki beta-laktamowe mają podobne działanie, które polega na hamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii, co może powodować śmierć komórkową.
Wskazania do stosowania leku Augmentin
Augmentin jest antybiotykiem, który może być stosowany zarówno przez dzieci, jak i dorosłych w leczeniu bakterii, które są wrażliwe na działanie amoksycyliny z kwasem klawulanowym. Zatem może być stosowany podczas ostrego zapalenia zatok, a także zapalenia pęcherza moczowego. Wykazuje także skuteczne działanie na odmiedniczkowe zapalenie nerek, a także zapalenie tkanki łącznej. Lek Augmentin przepisywany jest także na zakażenia spowodowane ukąszeniem zwierząt. Stosuje się go również w przypadku ciężkich ropni okołozębowych z rozprzestrzeniającym się zapaleniem tkanki łącznej.
Przeciwwskazania do stosowania leku Augmentin
W niektórych przypadkach nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania antybiotyku Augmentin, to nie można go stosować. Przede wszystkim nie można zażywać preparatu, jeżeli jest się uczulonym na którykolwiek ze składników preparatu, a także inne antybiotyki z grupy penicylin. Podobnie w przypadku nadwrażliwości na jakikolwiek składnik preparatu. Absolutnie przeciwwskazane jest stosowanie Augmentinu, jeżeli kiedykolwiek wystąpiły ciężkie reakcje alergiczne, a także wstrząsy anafilaktyczne. Podobnie, jeżeli wystąpiło uczulenie bądź reakcja alergiczna na inne antybiotyki beta-laktamowe. Jeżeli w przeszłości wystąpiły zaburzenia czynności wątroby, a także żółtaczka nie należy stosować leku. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy poradzić się lekarza.
Kiedy zachować szczególną ostrożność?
Niektóre choroby mogą być przeciwwskazaniem do stosowania antybiotyku Augmentin. Tutaj kluczową rolę ma lekarz, który powinien zadecydować czy ewentualne ryzyko jest mniejsze niż korzyści z zastosowania antybiotyku. W wielu przypadkach konieczne jest przeprowadzenie badań kontrolnych, zarówno przed zastosowaniem leku, w trakcie jego stosowania, jak i po skończonej terapii. Stosowanie antybiotyku może nie być możliwe, jeżeli chory wykazuje nadwrażliwość na penicylinę bądź też inne leki czy alergeny. Niestety stosowanie penicyliny może się wiązać z ryzykiem wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, w tym reakcji anafilaktycznej, która sporadycznie prowadzi do zgonu. Ryzyko jest tutaj większe u osób, które wykazują nadwrażliwość, a także u osób z chorobami atopowymi czy też uczulonych na różne alergeny. W przypadku, gdy dochodzi do pierwszych objawów nadwrażliwości należy bezwzględnie szukać pomocy medycznej, gdyż jest to stan zagrażający życiu. Konieczne może być w takiej sytuacji hospitalizowanie pacjenta i wdrożenie odpowiedniego leczenia, w tym leczenia ratunkowego. Jeżeli dochodzi do potwierdzenia, że zakażenie zostało wywołane bakteriami wrażliwymi na amoksycylinę, to lekarz zaleci stosowanie samej amoksycyliny, zamiast preparatu złożonego, zatem tego z kwasem klawulanowym. Preparatu nie należy także stosować w przypadku zakażeń bakteriami opornymi na penicylinę, gdyż leczenie nie jest skuteczne. Należy także zachować szczególną ostrożność u osób z zaburzeniami czynności nerek oraz chorymi, którzy w przeszłości leczyli się na napady drgawkowe, padaczkę czy zapalenie opon mózgowych, gdyż może dojść do drgawek. Preparatu nie należy stosować także u chorych na mononukleozę zakaźną bądź w przypadku jej podejrzenia, gdyż w takiej sytuacji może wystąpić wysypka i rumieniowe zmiany skórne. Jeżeli już na samym początku leczenia wystąpi rumień z krostkami i gorączką, należy pilnie skontaktować się z lekarzem, gdyż może dojść do osutki krostkowej. Wtedy konieczne jest przerwanie leczenia i w przyszłości stosowanie amoksycyliny jest absolutnie przeciwwskazane. Należy także pamiętać, że długotrwałe stosowanie antybiotyku może spowodować rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. W przypadku, gdy w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka nie należy jej leczyć samodzielnie. lecz konieczne jest skontaktowanie się z lekarzem, gdyż może dojść do wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit. W takiej sytuacji nie można stosować tego leku. Należy także kontrolować nerki, wątrobę i parametry hematologiczne.
Augmentin, a ciąża i karmienie piersią
W przypadku ciąży nie jest polecane stosowanie jakichkolwiek antybiotyków, które mogłyby przenikać przez łożysko i powodować wady rozwojowe płodu. Dlatego decyzje o podjęciu leczenia preparatem Augmentin może podjąć jedynie lekarz, po przeprowadzeniu badań ciężarnej i ustaleniu odpowiedniej dawki. Bierze tu pod uwagę stan zdrowia pacjentki i stosunek możliwego ryzyka do potencjalnych korzyści z jego stosowania. Ponadto stan ciężarnej i płodu musi być monitorowany. Podobnie przy karmieniu piersią istnieje prawdopodobieństwo, że lek z krwioobiegu dostanie się do mleka matki, dlatego także w przypadku karmienia należy skonsultować się z lekarzem. U dziecka może wystąpić bowiem uczulenie na lek, zakażenie drożdżakowe lub wysypka. W przypadku wystąpienia takich objawów u dziecka, nawet jeśli lekarz zalecił wcześniej jego stosowanie, należy przerwać kurację i skonsultować się z nim ponownie.
Dawkowanie leku Augmentin
Preparat ma postać tabletek powlekanych, które stosuje się doustnie. Absolutnie nie można przekraczać zalecanej dawki, gdyż jej zwiększenie nie spowoduje większej skuteczności działania, a może spowodować objawy niepożądane. Dlatego należy zażywać lekarstwo zgodnie z wytycznymi lekarza, który dobiera indywidualną dawkę w zależności od stanu pacjenta, choroby, na którą cierpi i jego stanu zdrowia. Dorośli i dzieci o wadze powyżej 40 kg powinni zażywać dawkę nie większą niż 250 mg+125 mg 3 razy na dobę. W przypadku dzieci o masie mniejszej niż 40 kg preparatu nie stosuje się. U chorych na niewydolność nerek należy ustalić odpowiednią dawkę, która zależy od stanu niewydolności nerek. Jeżeli kreatynina jest większa niż 30 ml/min nie ma konieczności zmiany dawki, natomiast w przypadku poziomu kreatyniny poniżej tych parametrów należy wydłużyć odstęp między przyjmowanymi dawkami, a także zmniejszyć dawki dobowe.
Stosowanie z innymi lekami
Należy poinformować lekarza o stosowaniu innych leków, nawet tych wydawanych w aptece bez recepty. Należy także poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, szczególnie jeżeli stosowało się lub stosuje leki przeciwzakrzepowe, a także leki stosowane po przeszczepach, takie jak mykofenolan mofetylu. Podobnie jeżeli przyjmuje się lekarstwa metotreksat iprobenecyd. W przypadku stosowania leków przeciwzakrzepowych może dojść do wydłużenia się czasu krwawienia, zatem należy przeprowadzać ścisłe kontrole parametrów i zmienić dawkowanie leków przeciwzakrzepowych. Pochodne penicyliny mogą zmniejszyć szybkość wydalania metotreksatu zatem nasilać toksyczne działanie. Nie należy także równolegle stosować prebenecydu. Amoksycylina wpływa także na stężenie glukozy w moczu i we krwi. Może także powodować fałszywie dodatnie wyniki testu Coombsa. Należy zatem poinformować laboratorium o stosowaniu amoksycyliny.
Działania niepożądane leku Augmentin
Jak każdy lek Augmentin może powodować działania niepożądane, jednak nie u każdego one występują. Najczęściej po zażyciu preparatu mogą wystąpić biegunka, nudności lub wymioty. Często lub niezbyt często dochodzi do drożdżycy skóry, błon śluzowych jamy ustnej i narządów płciowych. Może także wystąpić zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, a także zawroty i bóle głowy, czy też wysypka. Rzadko natomiast występuje przemijająca leukopenia i małopłytkowość. Czasami może dojść do nadmiernej ruchliwości, drgawek, jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. W sporadycznych przypadkach dochodzi do zapalenia wątroby czy nerek. Zażywanie tego leku może spowodować, że język stanie się czarny i włochaty. Do rzadkich, ale bardzo ciężkich działań niepożądanych, do których może dojść należy wstrząs anafilaktyczny.
Inne preparaty zawierające główna substancję czynną (zamienniki)
Do preparatów, które zawierają taką samą substancję czynną, które mogą być stosowane jako zamienniki Augmentinu należą m.in.: Amoksilav (proszek do przygotowania zawiesiny), Amoksilav (tabletki powlekane), Amoksilav (proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji), Amoksilav (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej), Forcid 312 (tabletki doustne lub do sporządzania zawiesiny), Forcid 625 (tabletki doustne lub do sporządzania zawiesiny), Forcid 1000, Hiconcil Combi, Ramoclav, czy Taromentin. Oczywiście bezwzględnie trzeba sprawdzić dawkowanie, które może różnić się od tego stosowanego w przypadku leku Augmentin, a w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem.